برجستگی اولین ژن برای کولیت اولسراتیو
یک مطالعه پان اروپایی که در ژورنال علمی بین المللی Nature Genetics VOLUME 40 شماره 11 نوامبر 2008 منتشر شد ، اولین ژن را که مستعد کولیت اولسراتیو است نشان داد و یک کشف مهم است زیرا یک سری از پیوندهای ژنتیکی بین بیماریهای عفونی و بیماریهای التهابی ایجاد می شود. کولیت اولسراتیو و بیماری کرون. از آنجا که این بیماری ها بر جوانان و کودکان تأثیر می گذارد و شامل درد ، ضعف ، خطر بالای جراحی و افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ است ، محققان امیدوارند که یافته های این مطالعه به زودی به استراتژی های درمانی مؤثر و درمانی تبدیل شود.
تیم تحقیقاتی پان اروپایی از طرف یونان با حضور مربی زیست شناسی دانشکده پزشکی آتن ، خانم ماریا گزولی برگزار می شود. آزمایشگاه زیست شناسی دانشکده پزشکی آتن در 5 سال گذشته در حال مطالعه مکانیسم های بیماری زا و مولکولی حاکم بر IFNE و سرطان روده بزرگ بوده و نتایج مطالعات آنها در مجلات علمی بین المللی منتشر شده است.
این مطالعه جدید ، بیشتر بر عوامل وراثتی پنهان که مستعد خطر ابتلا به کولیت اولسراتیو است ، تأثیر می گذارد و با کشف درگیری ژن IL10 در یک سیتوکین سرکوب کننده سیستم ایمنی ، بر سازوکارهای ایمنی کنترل کننده بیماری تأکید می شود. مطالعه دیگری در دست انجام است که انتظار می رود نتایج آن به زودی اعلام شود.
مطالعه حاضر 1167 نفر مبتلا به کولیت اولسراتیو با فن آوریهای جدید اسکن مواد ژنتیکی را که 204 نفر از آنها از جمعیت یونان بودند ، مورد بررسی قرار داد و یکی از مفصل ترین مطالعات در زمینه ژنتیکی کولیت اولسراتیو در ادبیات جهان است. این مطالعه یک گام مهم در درک فرایندهای درگیر در چالش IFNE است و موفقیت سالهای گذشته را در درک اساس ژنتیکی بیماری کرون گسترش می دهد.
این نتایج برای بیماران ، پزشکان و دانشمندان به طور یکسان بسیار مهم است. ایده های این کشفیات ژنتیکی می تواند به استراتژی های جدیدی برای درمان شخصی منجر شود. علاوه بر این ، برای اولین بار ، شواهدی علمی برای تفاوت بین بیماری کرون و کولیت اولسراتیو مشاهده می کنیم ، زیرا ژن هایی که این بیماری ها را از هم جدا می کنند ، پدیدار می شوند.
این یافته ها یک نقطه شروع برای مطالعات بیشتر در مورد ژنتیک IFNE و مکانیسم هایی است که عوامل محیطی و غذایی با این عوامل ژنتیکی در تعامل هستند. امیدواریم با پیدایش اهداف درمانی جدید ، این یافته ها مستقیماً به استراتژی های درمانی مؤثر و مؤثر ترجمه شوند.
IFNE و کولیت اولسراتیو چیست؟
بیماری های التهابی روده ایدیوپاتیک (IFN) ، یعنی کولیت اولسراتیو و بیماری کرون ، بیماری هایی هستند که باعث ایجاد التهاب مزمن و خاص می شوند ، فقط در روده بزرگ اول و در کل دستگاه گوارش دوم. شیوع IFNE یعنی تعداد افرادی که در طی یک سال به این بیماری مبتلا می شوند و شیوع آن یعنی تعداد کل افرادی که در حال حاضر مریض هستند ، در کشورهای صنعتی غربی برای کولیت اولسراتیو 2-6 مورد در هر 100000 نفر جمعیت و 60-100 مورد به ازای هر 100000 نفر جمعیت ، در حالی که برای بیماری کرون به ترتیب 5 در 100000 و 50 در 100000 جمعیت. در کشور ما داده های ملی دقیقی در مورد کل جمعیت وجود ندارد ، طبق مشاهدات ما ، به نظر می رسد شما از استانداردهای غربی پیروی می کنید.
چه عواملی باعث کولیت اولسراتیو می شوند؟
علت دقیق این دو بیماری هنوز ناشناخته است. با این حال ، نظر غالب این است که التهاب مزمن با یک تعامل پیچیده بین تمایل ژنتیکی و چندین عامل محیطی همراه است. اخیراً موقعیت های مختلفی در ژنوم انسان یافت شده است که مستعد ابتلا به این بیماری ها هستند ، اما این به خودی خود نمی تواند باعث بروز آنها شود. این امر همچنین مستلزم تأثیر عوامل مختلفی از جمله ویروس یا باکتری ، سیگار کشیدن ، دارو ، افزودن مواد نگهدارنده به مواد غذایی ، تغییر در عادتهای غذایی ، احتمالاً استرس و همچنین محروم یا حتی اشتباه ، به دلایل نامعلوم ، واکنش است. سیستم ایمنی بدن اگرچه IFNE به عنوان بیماریهای ارثی طبقه بندی نمی شوند ،
علائم
کولیت اولسراتیو بر مخاط (پوشش داخلی) روده بزرگ در ناحیه دیگر تأثیر می گذارد. در حدود نیمی از بیماران در ناحیه ارتوسیگموئید (قسمت تحتانی روده بزرگ) قرار دارد ، در 30٪ به خم قولنج چپ کشیده شده و در 20٪ باقی مانده آن عرضی یا کل روده بزرگ (حتی کور) را اشغال می کند. در بیشتر موارد ، این بیماری تا حد عفونت اولیه موضعی باقی می ماند ، اما در بسیاری از بیماران ، با گذشت زمان ، می تواند به صورت مرکزی بیشتر (عرضی ، کور) گسترش یابد. دوره بیماری با شیوع بیماری مشخص می شود که با دوره های عود متناوب است.
شکل دیگری از این بیماری ، به نام رعد و برق ، با یک تصویر بالینی شدید با تب بالا و وضعیت عمومی ضعیف مشخص می شود. این بیماران ممکن است به بدخیمی سمی (یک عارضه جدی بیماری) مبتلا شود ، که با اتساع بخشی یا تمام روده بزرگ به دلیل گسترش التهاب در کل ضخامت دیواره روده مشخص می شود و در صورت نیاز فوری به بستری ، آن را تهدید می کند و زندگی آنها هنوز هر دو بیماری علائم کلی مانند خستگی ، خستگی ، بی اشتهایی و گاهی تب دارند. علائم روده شامل حرکات مخاطی (معمولاً لک) روده است که ممکن است همراه با تنش (تمایل مداوم و مکرر به دفع مدفوع) و قولنج (یعنی با شعله ور شدن مکرر و عود) درد شکم باشد.
رفتار
بیشتر بیماران برای کنترل یا کاهش التهاب از داروهای استروئیدی پیروی می کنند. در موارد شدید ، تعداد قابل توجهی از افراد به عمل جراحی نیاز دارند.
کولیت زخمی
یک مطالعه پان اروپایی که در ژورنال علمی بین المللی Nature Genetics VOLUME 40 شماره 11 نوامبر 2008 منتشر شد ، اولین ژن را که مستعد کولیت اولسراتیو است نشان داد و یک کشف مهم است زیرا یک سری از پیوندهای ژنتیکی بین بیماریهای عفونی و بیماریهای التهابی ایجاد می شود. کولیت اولسراتیو و بیماری کرون. از آنجا که این بیماری ها بر جوانان و کودکان تأثیر می گذارد و شامل درد ، ضعف ، خطر بالای جراحی و افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ است ، محققان امیدوارند که یافته های این مطالعه به زودی به استراتژی های درمانی مؤثر و درمانی تبدیل شود.
تیم تحقیقاتی پان اروپایی از طرف یونان با حضور مربی زیست شناسی دانشکده پزشکی آتن ، خانم ماریا گزولی برگزار می شود. آزمایشگاه زیست شناسی دانشکده پزشکی آتن در 5 سال گذشته در حال مطالعه مکانیسم های بیماری زا و مولکولی حاکم بر IFNE و سرطان روده بزرگ بوده و نتایج مطالعات آنها در مجلات علمی بین المللی منتشر شده است.
این مطالعه جدید ، بیشتر بر عوامل وراثتی پنهان که مستعد خطر ابتلا به کولیت اولسراتیو است ، تأثیر می گذارد و با کشف درگیری ژن IL10 در یک سیتوکین سرکوب کننده سیستم ایمنی ، بر سازوکارهای ایمنی کنترل کننده بیماری تأکید می شود. مطالعه دیگری در دست انجام است که انتظار می رود نتایج آن به زودی اعلام شود.
مطالعه حاضر 1167 نفر مبتلا به کولیت اولسراتیو با فن آوریهای جدید اسکن مواد ژنتیکی را که 204 نفر از آنها از جمعیت یونان بودند ، مورد بررسی قرار داد و یکی از مفصل ترین مطالعات در زمینه ژنتیکی کولیت اولسراتیو در ادبیات جهان است. این مطالعه یک گام مهم در درک فرایندهای درگیر در چالش IFNE است و موفقیت سالهای گذشته را در درک اساس ژنتیکی بیماری کرون گسترش می دهد.
این نتایج برای بیماران ، پزشکان و دانشمندان به طور یکسان بسیار مهم است. ایده های این کشفیات ژنتیکی می تواند به استراتژی های جدیدی برای درمان شخصی منجر شود. علاوه بر این ، برای اولین بار ، شواهدی علمی برای تفاوت بین بیماری کرون و کولیت اولسراتیو مشاهده می کنیم ، زیرا ژن هایی که این بیماری ها را از هم جدا می کنند ، پدیدار می شوند.
این یافته ها یک نقطه شروع برای مطالعات بیشتر در مورد ژنتیک IFNE و مکانیسم هایی است که عوامل محیطی و غذایی با این عوامل ژنتیکی در تعامل هستند. امیدواریم با پیدایش اهداف درمانی جدید ، این یافته ها مستقیماً به استراتژی های درمانی مؤثر و مؤثر ترجمه شوند.
IFNE و کولیت اولسراتیو چیست؟
بیماری های التهابی روده ایدیوپاتیک (IFN) ، یعنی کولیت اولسراتیو و بیماری کرون ، بیماری هایی هستند که باعث ایجاد التهاب مزمن و خاص می شوند ، فقط در روده بزرگ اول و در کل دستگاه گوارش دوم. شیوع IFNE یعنی تعداد افرادی که در طی یک سال به این بیماری مبتلا می شوند و شیوع آن یعنی تعداد کل افرادی که در حال حاضر مریض هستند ، در کشورهای صنعتی غربی برای کولیت اولسراتیو 2-6 مورد در هر 100000 نفر جمعیت و 60-100 مورد به ازای هر 100000 نفر جمعیت ، در حالی که برای بیماری کرون به ترتیب 5 در 100000 و 50 در 100000 جمعیت. در کشور ما داده های ملی دقیقی در مورد کل جمعیت وجود ندارد ، طبق مشاهدات ما ، به نظر می رسد شما از استانداردهای غربی پیروی می کنید.
چه عواملی باعث کولیت اولسراتیو می شوند؟
علت دقیق این دو بیماری هنوز ناشناخته است. با این حال ، نظر غالب این است که التهاب مزمن با یک تعامل پیچیده بین تمایل ژنتیکی و چندین عامل محیطی همراه است. اخیراً موقعیت های مختلفی در ژنوم انسان یافت شده است که مستعد ابتلا به این بیماری ها هستند ، اما این به خودی خود نمی تواند باعث بروز آنها شود. این امر همچنین مستلزم تأثیر عوامل مختلفی از جمله ویروس یا باکتری ، سیگار کشیدن ، دارو ، افزودن مواد نگهدارنده به مواد غذایی ، تغییر در عادتهای غذایی ، احتمالاً استرس و همچنین محروم یا حتی اشتباه ، به دلایل نامعلوم ، واکنش است. سیستم ایمنی بدن اگرچه IFNE به عنوان بیماریهای ارثی طبقه بندی نمی شوند ،
علائم
کولیت اولسراتیو بر مخاط (پوشش داخلی) روده بزرگ در ناحیه دیگر تأثیر می گذارد. در حدود نیمی از بیماران در ناحیه ارتوسیگموئید (قسمت تحتانی روده بزرگ) قرار دارد ، در 30٪ به خم قولنج چپ کشیده شده و در 20٪ باقی مانده آن عرضی یا کل روده بزرگ (حتی کور) را اشغال می کند. در بیشتر موارد ، این بیماری تا حد عفونت اولیه موضعی باقی می ماند ، اما در بسیاری از بیماران ، با گذشت زمان ، می تواند به صورت مرکزی بیشتر (عرضی ، کور) گسترش یابد. دوره بیماری با شیوع بیماری مشخص می شود که با دوره های عود متناوب است.
شکل دیگری از این بیماری ، به نام رعد و برق ، با یک تصویر بالینی شدید با تب بالا و وضعیت عمومی ضعیف مشخص می شود. این بیماران ممکن است به بدخیمی سمی (یک عارضه جدی بیماری) مبتلا شود ، که با اتساع بخشی یا تمام روده بزرگ به دلیل گسترش التهاب در کل ضخامت دیواره روده مشخص می شود و در صورت نیاز فوری به بستری ، آن را تهدید می کند و زندگی آنها هنوز هر دو بیماری علائم کلی مانند خستگی ، خستگی ، بی اشتهایی و گاهی تب دارند. علائم روده شامل حرکات مخاطی (معمولاً لک) روده است که ممکن است همراه با تنش (تمایل مداوم و مکرر به دفع مدفوع) و قولنج (یعنی با شعله ور شدن مکرر و عود) درد شکم باشد.
رفتار
بیشتر بیماران برای کنترل یا کاهش التهاب از داروهای استروئیدی پیروی می کنند. در موارد شدید ، تعداد قابل توجهی از افراد به عمل جراحی نیاز دارند.
کولیت زخمی
- پنجشنبه ۱۵ خرداد ۹۹ ۰۰:۲۵
- ۵۵ بازديد
- ۰ نظر
